Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΝΑΥΑΓΟΥ

Το  καράβι ηταν στο  έλεος  του  τυφώνα είχαμε  πέσει στο  ζενίθ  της δύναμης της φύσης ,τα κατάρτια  έσκιζαν τα  μαύρα  σύννεφα  και  απελπισμένα κάναν προσευχές  θαρρείς  για  έλεος  στους  Θεούς  της  θάλασσας.
 Το  καράβι  αυτό  ήταν  γερο  σκαρί  απο  καινούριο  ξύλο  και  απο  τους  καλύτερους  ναυπηγούς  ειχε κατασκευαστεί,  ομως  παραδερνε  στα κύματα σαν  ενα  κοχύλι  που  ξεβρασε  η θάλασσα,κοίταζα  τα  θύελλα  απο  την  πλώρη  του καραβιού  ανάμεσα απο  ναύτες που  τρέχαν γυρω  γυρω,χωρίς να μπορούν  να κάνουν τίποτε ,ειχα παραδοθεί  στη  μοίρα  της  θάλασσας και περίμενα  το τέλος ,σκέφτηκα γι λίγο  την οικογένεια μου και τα  αγαπημένα πρόσωπα ,ειχα ζήσει  μια ζωή  στον πλούτο και  στην χλιδή,ηταν όμως πληκτική και  βυθισμένη στην κενότητα.

  Ενα μεγάλο κύμα χτύπησε ξαφνικά την πλώρη ,το κεντρικό κατάρτι  έσπασε και το ειδα  να πέφτει  προς  τα πάνω μου, το  κορμί μου τινάχτηκε με  ενα  άλμα και γλίτωσε  απο  το  θανατηφόρο  χτύπημα η θαλασσα ειχε μπει  μέσα  στο  αμπάρι και  κατάλαβα  πως  ειχε ανοίξει  τρυπά  στα  πλαϊνά  του  καραβιού.Γύρω μου  φωνές  ουρλιαχτά  ο καπετάνιος  γύριζε  μάταια  την τιμονιερα  και  έδινε  διαταγές που δεν  άκουγε  κάνεις  στη  λύσσα του  ανεμου. Επιασα  ενα κοματι  απο  το κατάρτι  και δεθικα  προχειρα  πάνω του και  ενιωσα  να  πεταω  στο  κενο  καθως,  το  πλοιο  με μια αποτομη βουτια αρχισε  να γερνει  προς το βυθο,ημουν  τωρα πανω στην πλατη ενος κυματος που  προχωρουσε  με  την  ταχιτιτα του ανεμου  ,ειδα  απο  μακρια  το  πλοιο τρυγιρισμενο απο  υφαλους  και  κύματα  ειχε πια  βυθιστει  το μισο  και  οι  ναυτες  βουτουσαν σε μια απεγνωσμενη φυγη,ομως  τους  περιμενε η δινη για  να  τους τραβηξει  για  παντα  στο  βυθο.Ημουν ισως  τυχερος η ατυχος  καταδικασμενος  σε  ενα  αργο  θανατο  στη  μεση του  πελαγους ,καθως ειδα οτι η θυελα ειχε  αρχισει να  εξασθενει, και  τα  σύννεφα να  φευγουν, ημουν ατυχος   λοιπον να  περιμενω μονος να χαθω  απο  διψα στη  θάλασσα, και  με  επιασε  μια  μεγαλη  θλιψη.                                  ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου