Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΑΣΤΕΓΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ





1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ   εδω στη χωρά της Βραζιλίας οι ημέρες περνούν αργά ,ανάμεσα στα αυτοσχέδια  σπιτία   σε  μια παραγκουπολη  του  ριο, εδω τα δρομακια  ειναι στενα και ριακια  από  νερά δροσίζουν  τα  ποδιά  των παιδιων,που  τρέχουν  σχεδόν  ανέμελα  τα  πρωινα.Σημερα  η  μαμά μου  μου  είπε  πως ειναι  πολύ  αρωστη από  μια άγνωστη  και περίεργη ασθενεί  με  κακόηχο  όνομα ό  γιατρός είπε  πως  ειναι η  κακή διατροφή και  το  κρύο  του  χειμώνα, η  αίτια  της  ασθενιας,και  κάτι  αλλά  ιατρικά  που  δεν  κατάλαβα γιατί  είμαι  μόνο 8  χρονών...

  2  ΕΒΔΟΜΑΔΑ    Σήμερα οι  γείτονες  με  καλόπιαναν και  με  κανών μικρά  δωρα,για  να μου  ποινή αργότερα  πως  η  μαμά μου πέθανε  από  αυτή  την κακόηχη  αρρώστια  έκλαψα πολύ  ως  το  βραδύ  και κατάλαβα  πως  τώρα πια  ήμουν  μονή  σε ένα απέραντο  κόσμο  που  δε γνώριζα .Δεν  είχα  αδέρφιζα και  ο  πατέρας μου  είχε  φύγει  όταν  ήμουν μικρη,τρυγιρισα  άσκοπα  το  βραδύ στις  γειτόνευες  κοιτάζοντας τους απέναντι ουρανοξύστες  με  περιέργεια  ,πάντα  ήθελα  να  τους  δω  από  κοντά και  τώρα  ήμουν  ελεύθερη  και μονή.....!!!

3 Εβδομαδα  σημερα γκρεμιστικε  η παραγκα μου  απο κατι κυριους  με  γραβατες οι  οποιοι ειχαν  ενα  χαρτι  στο χερι  και  λεγαν  κατι  για αποφαση περι  καθαρσης  εξυγιανσης και  αποχωρησης  μας  απο  την  γειτονια  ,εκλαιγα  και τους  παρακαλεσα πολυ  ομως  λεγαν κατι  για δημαρχο  συσιτια  και χτισιμο συνγκροτιματος  ουρανοξυστων. Τωρα  ειμαι  διχως  σπιτι  και  η  γειτονια μου  καταστραφικε και ισοπεδοθικε  απο  μπουλτοζες που  ηταν  τρομακτικες σαν κακα  τερατα....!!!!

4 Εβδομαδα Σημερα  δεν  ειμαι πολυ  καλα  εχω  να φαω  κατι 2  ημερες  και  δεν  βρισκω  το  μερος που  γινονται  εκεινα  τα  συσιτια που  λεγαν  οι  καλοταισμενοι  γραβατωμενοι  κυριοι,Αποφασισα  να  παω κοντα  στον μεγαλο λεωφορο που  οδηγει στις  πλουσιες  συνοικιες, εκει  ισως  βρω  καλους  ανθρωπους  που  τους  περισεβει  το  φαγιτο  ,η  μαμα  μου  ελεγε να προσεχω τους ξενους αλλα  δε  μου  ελεγε απο  τι  και  πως !  ο  κοσμος  τελικα  ειναι πολυπλοκος και  εγω  τοσο μικρη και  μονη δεν  μπορω  να  καταλαβω  ακομη  πως  γινετε  στην  ιδια  πολη  να  υπαρχουν  παραγκουπολεις και  ουρανοξιστες μαλλον  ειμαι  πολυ  μικρη  για να  το αναλισω....!!!!

5 Εβδομαδα  Σημερα  πηγα στις πλουσιες  γειτονιες, για  να  βρω κατι  να φαω  ,εκει με  πλησιασαν κατι  κυριοι  με καλογιαλισμανα αυτοκινιτα μαυρα  και  μεγαλα, με  βαλαν  μεσα  σχεδον  με  το  ζορι  και  μου  ειπαν  πως  αν  ημουν  καλο  κοριτσι  θα  ειχα  απο  εδω  και  περα  παντα  φαγιτο  αρκει,  να  κρατω  συντροφια  σε  πλουσιους  κυριους  που  θα  μου  δινουν  και  δωρα, αυτο  δεν  μου  αρεσε  και  θυμιθικα  τη μητερα  μου  που  μου λεγε <να  φευγεις > Με  βαλαν  σε  ενα  παταρι  και  μετα  ηρθε  ενας  ηλικιομενος που  ηθελε  να  με  χαιδεψει  φωναξα  με  τρομο και  εφυγε αλλα  ειπε  πως  θα  ξαναρθει.  Ανοιξα  το  παραθυρο  και  βουτιξα  στο  κενο  το  ποδι  μου  πονεσε και  μαλλον  εσπασε  αλλα  ημουν  ελευθερη και  παλι.Τελικα καλητερα  πεινασμενη και ελευθερη  παρα με  αγνωστους παρεα  ,εβαλα  τα  κλαματα ,μετα  ομως  σταματισα,γιατι  εμεις  τα  παιδια απο της φαβελες  δεν  κλαιμε  ποτε....!!!!

6 Εβδομαδα Σημερα  με  πονα  παλι  τρομερα  το  ποδι μου τελικα  δεν  εσπασε αλλα το  στραμπουλιξα και  μελανιασε, εμαθα  πως  η  φιλη μου  η Ναμπι  επιασε  φιλιες  με  αυτους  τους  κυριους  με  τα  μεγαλα  αυτοκινιτα, ειχε  καινουρια  φουστανια  και  ετρωγε  καθε  μερα  την ειδα  απο μακρια και  ηταν μια  αλλη,  ειχε  πολυ  κοκκινα  χειλη ομως  τα  ματια  της  ηταν  θλιμενα.  Η  αστυνομια  ηταν  φιλοι  με  αυτους  τους  κυριους,  και  μια σκοτεινη  βραδια  ειδα  την Ναμπι  να  κατεβαινει  απο  ενα περιπολικο.  Τελικα  η  Ναμπι εξαφανιστικε  χαθικε  ξαφνικα  ανισηχω  και  ελπιζω  να  ειναι  καλα  και  να  ζει  ομορφα, δεν  την  ξαναειδε  κανεις και φοβαμαι  και  για μενα  γιατι  τους  βλεπω να  με  κοιταζουν  απο  μακρια.....!!!!                                        
7 Eβδομαδα  νιωθω οτι με  παρακολουθουν  συνεχως  παραξενες μορφες αντρων, το ειπα  στον παιδικο μου φιλο  τον  Φαμπιο ,και  αυτος  ειπε  οτι ξερει  ποιοι  ειναι  ,ειναι οι  ιδιοι που  εξαφανισαν την Ναμπι, ειπε πως  γνωριζε  που μενουν και  το σιδερικο  του εκαιγε  το  χερι ηταν μελος  της σημοριας των παιδιων και  ειχε  ενα ασιμι  περιστροφο  ,το  μονο  που ηθελε ηταν  να  κρατω  τσιλιες οταν  θα  καθαριζε  οπως  ειπε, θα μαθαινε  που  πηγαν  τη Ναμπι γιατι  εμεις τα  παιδια απο  της φαβελες καθαριζουμε  μονοι  μας.Το βραδυ  κραταγα  τσιλιες  εξω  απο την βιλα και  ο Φαμπιο  μπηκε  στον κηπο  ειχα  χλωμιασει και  περιμενα,μετα  ακουσα  πολλους πυροβολισμους και  ειδα  τον Φαμπιο  να βγαινει  εξω, ηταν πληγωμενος  και  ξεψυχισε  στα  χερια μου. Πριν <φυγει>  μου  ειπε οτι <εφαγε> τρεις βασανισε εναν ακομα  και  του  ειπε  οτι  την  Ναμπι τη  σκοτωσαν και πουλησαν τα οργανα της σε πλουσιους  στο  εξωτερικο . Οσοι  αγαπουσα πεθαιναν και  στα χερια  μου  εσβησε και ο Φαμπιο απο αιμοραγια ηταν μονο 16 χρονων και ισως δεν ηθελε να  ζησει πια  γιατι  αγαπουσε  απο  μικρος  την  Ναμπι....!!!

8 Εβδομαδα  ειχα προλαβει  να φυγω απο  την βιλα,αλλα ημουν σιγουρη  οτι  με  ειχαν δει,  ειχα  μεγαλωσει  αποτομα μετα  απο  αυτο το  γεγονος  ειχα  δει  τον  θανατο και  τωρα  δε  με  ενοιαζε  για  την  ζωη μου ο κοσμος ηταν  χαλια  και  δεν  αξιζε να ζω  μια  ζωη πεινας και μιζεριας, οστοσο φοβομουν  για  αυτο  πηρα  ενα  στιλετο απο  τη σημορια  της οποιας  εγινα  μελος  και  το  ειχα  πανω μου. Ηθελα  οταν ερθουν να ημουν  ετοιμη,και  πραγματι  ηρθαν  .Γυριζα  ενα  βραδυ απο  μια  δουλεια που  βρηκα  καθαριζα  κηπους  για ενα  ξεροκοματο  ψωμι,οταν  ενα  χερι  με  αρπαξε  και  χωρις  να το  καταλαβω  με  εσυρε  σε  ενα  βρομικο  δωματιο,ηταν ενας απο  αυτους μου  ειπε  οτι  με περιμενε η τυχη  της  φιλης μου,θα  με χαιροταν  πολοι για  καιρο και  μετα  θα  πουλαγαν τα κομματια  μου για ιατρικους σκοπους.Μου  εριξε  μια  γροθια και  εσκισε την  μπλουζα μου του  αρεσαν ειπε  τα  μικρα κοριτσια, τραβιξε  το  παντελονι μου,και  τοτε το  χερι  μου αρπαξε το κρυμενο στιλετο και  τον  χαρακωσα  στον  λαιμο θανατιφορα,εκανα  ντουζ με το αιμα του τρομαξα  τοσο που  ουρλιαζα και  εφυγα  τρεχωντας.  Ειχα σκοτωσει  ανθρωπο  αν  και  τοσο  μικρη ημουν  δολοφονος  αλλα  μεσα  μου καπου  ημουν  χαρουμενη.Τελικα  εμεις  τα παιδια απο  της  φαβελες γνωριζουμε  το  θανατο  και  τη ζωη  απο  μικροι......!!!!

9 ΕΒΔΟΜΑΔΑ Σημερα  ενω  κοιμομουν σε  κατι  χαρτοκουτα  και  κρυωνα,προσπαθωντας  να διωξω  τους  εφιαλτες  απο  τον  φονο ,με  κυκλοσαν περιπολικα  και  αστυνομικοι  φωναζωντας  κραυγες  με  περασαν  χειροπεδες  ηταν  αστειο  να  εχω  χειροπεδες  ειμαι  μονο  8  χρονων,πισω  τους  διμοσιογραφοι  και  φλας  αστραφταν  ημουν  πια  διασημη  σαν  η  πιο μικρη  δολοφονος.Με  ανακριναν και  τους  ειπα  για  τον φονο  και  πως  εγινε,μου  ειπαν  πως  αυτος  ηταν υψηλο  προσωπο  της κυβερνησης  ,κατι  σαν αντιπροεδρος, ηταν και  μελος  οργανωσης  παιδεραστων,και  εμποριας οργανων . Το  προσωπο  του ηταν  γνωστο  σε  ολη  τη  χωρα ,και  οι  υποστιρικτες  του  ηταν  πολοι,  μετα  απο  ωρες  καταθεσεων, ακουσα  μια  λεξη  για  πρωτη  φορα που  δεν  τη  γνωριζα, ειπαν  πως  θα  με  στελναν  εκει η  λεξη  αυτη  ηταν  ,<ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΙΡΙΟ>  δεν  την γνωριζα αλλα καταλαβα πως δεν ηταν  ενα  ομορφο  μερος. Με αποφαση γραβατωμενων κυριων που δε  χαμογελουσαν  ποτε  θα  εμενα  εκει δεκα  χρονια, ηθελα  να κλαψω  πολυ  αλλα  εμεις  τα παιδια  απο  της Φαβελες  δε  κλαιμε  ποτε......!!!!!

10 Εβδομαδα  Σημερα κλεινω ενα μηνα σε αυτο το αθλιο κτιριο που ονομαζουνε αναμωρφωτιριο μου  ειπαν πως εδω θα  αναμωρφωθω θα παψω να ειμαι σκληρη και αγρια!  αλλα μαλλον ειπαν ψεματα γιατι εδω ειναι μια κολαση ,υπαρχουν αλλα παιδια που  με χτυπανε και με περνουν το λιγο φαγητο που μας δινουν εκανα παραπονα  στην αρχη αλλα με  κλεισαν γι αυτο  στην  απομονωση.Τους ειπα οτι  ημουν μονο 8 χρονων και φοβαμαι  το  σκοταδι οι δεσμοφυλακες γελουσαν δυνατα και  με  κλωτσουσαν ,ακομα εχω της μελανιες στο σωμα μου.μεσα  στο  σκοταδι  εκλαιγα με λυγμους  και  ελεγα πως  ηταν  ενα λαθος που γενιθηκα σε  ενα κοσμο σκοτεινο  και κακο. οταν βγηκα  εξω  μετα  απο μερες (δεν ξερω ποσες ) στο  προαυλιο ο  ηλιος ηταν πιο λαμπρος  απο ποτε!!   Το  βραδυ  ομως  ολα  σκοτεινιασαν παλι γιατι  πριν μπω  στα κοινα  μπανια μου  επιτεθικαν δυο μεγαλυτερα  κοριτσια λεγαν πως εχω  ομορφο  σωμα και ματια  και  αλλα... το  ειχα  ξαναζησει  αυτο τωρα  ομως δεν ειχα  στιλετο  μαζι μου ,ευτιχως  με  εσωσε ο  φιλος  μου ο Φικο  που ηρθε την  καταληλη  στιγμη. Ειναι ενα  αγορι  μεγαλιτερο μου  γυρω  στα 15 ,ειναι εδω  μεσα γιατι  εκλεψε τον πατριο του που τον χτιπουσε, η μανα του ειναι  αλκολικη ,και  δεν τον υποστιριξε ,ετσι βρεθικε σε  αυτη  την αποθικη νεων ψυχων,προς  αναμωρφοση και  αυτος .Ειναι  ο μονος φιλος  που ειχα ποτε ,τωρα πια  ειναι  ενας δικος μου  ανθρωπος  και  μονο  αυτος μου δινει κουραγιο....!

11 Εβδομαδα  Χθες βραδυ ηρθε κοντα μου  ο Φικο και μου ψυθιρισε  οτι  βρηκε  ενα  τροπο να  αποδρασουμε  απο δω ,στην αρχη  γελασα   αλλα μετα μου  εδειξε  τη βορεια  πλευρα και  μου  ειπε οτι γινεται  να φυγουμε  αρκει  να  αντεχω  τον πονο.Δεν  καταλαβα  αλλα  μετα  μου  ειπε οτι το  βραδυ  θα σκαρφαλωσουμε στον  ηλεκτροφορο φραχτη  και  θα πηδηξουμε εξω ,ενω το  ρευμα θα περνα απο  μεσα μας ,δεν ειναι τοσο  δυνατο  ωστε  να  μας σκοτωσει,εκανε  δοκιμη  ειπε με  μια γατα. αρκει  να  αντεξω  τον  πονο  και να  μην ουρλιαξω.
Το  βραδυ  ευτιχως  το  φεγγαρι  ηταν κρυμενο πισω  απο συνεφα, οι  δεσμοφυλακες  ηταν  σε  ναρκη  υπνου  τους ζητισα να παω  στο μπανιο και οταν βγηκα  εξω βρηκα τον Φικο ,με  περιμενε τρεξαμε μαζι στη  βορεια  πλευρα φτασαμε  και  με ορμη αρχισαμε να  σκαρφαλωνουμε το  φραχτη,το αδυνατο  σωμα  μου τιναχτικε σε σπασμους ,ειχε  δικιο  ο Φικο πρεπει  να  αντεχεις  στον πονο ,ηθελα  να  αυρλιαξω με  διαπερνουσε  ισχιρο ρευμα ειχα  αρχισει  να  μουδιαζω  και  να  ζαλιζομαι,δεν  σταματουσα ομως καπως  ετσι λοιπον ηταν  η  ηλεκτρικη  καρεκλα και με τον  δρομο  που  ειχα παρει  ισως  εφτανα και  σε  αυτην .Εσφιξα  τα δοντια  γιατι  ημουν  ενα  παιδι  απο της φαβελες και  αντεχω  τον πονο,εφτασα  στην  κορυφη και  επεσα  εξω  στο  κενο  και  στην  ελευθερια,διπλα μου  επεσε και ο  Φικο ειχαμε  κοπει  απο  τα  συρματα  ειχαμε  ζαλιστει  απο  το ηλεκτρικο  ρευμα,αλλα  ειχαμε την ελευθερια μας,  τρεξαμε  μεα  στη  νυχτα και  πηδιξαμε  πανω  σε  ενα  εμπορικο τραινο που περνουσε  στην κοντινη γραμη,φυγαμε  αγνωστο  για  που??  επιτελους  ειχα  μια οικογενια,αγκαλιασα  τον  Φικο η  ζωη μου  ξεκινουσε  απο  την  αρχη....!!!!!!! 
                         ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....
Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου