Το χαράτσι αυτό ήταν κατι πρωτάκουστο σε τούτη τη μικρή αποικία όπου οι νόμοι ειχαν θεσμοθετη ενα στυγνό δικτάτορα ο νομός το ονόμαζε καθαρά το χαράτσι της Παρθενίας έπρεπε να καταβάλετε μόλις οι κόρες των απλών πολιτών γινόταν 16 χρόνων, θα πηγαίναν στο παλάτι και εκεί θα έχαναν την παρθενία τους απο τον άρχοντα του θρόνου...
Οι μάνες έκλαιγαν με καυτά δάκρυα για αυτή την ατίμωση, οι πατεράδες ανίσχυροι ακόνιζαν σκουριασμένα μαχαίρια τα δειλινά βάφανε τον ουρανό με πιο κόκκινο χρώμα , οι έφηβοι εραστές δακριζαν για τον έρωτα τους που θα τον τρυγούσανε τα χείλη του άσεμνου δικτάτορα....
Θι στρατοί έμπαιναν τις νυχτιές στα σπίτια και έκλεβαν τις κόρες απο τα παιδικά κρεβάτια ,για τούτο το χαράτσι της Παρθενίας, ηταν μια παράλογη αποικία οπου κυριαρχούσαν τα άρρωστα πάθη του δικτάτορα, η μικρη αστρογενιτη έγινε χθες 16 ειχε Ουρανία ομορφιά ,απόκοσμη τοσο που μάγευε ως ta πουλιά του ουρανού.
Το βραδύ στρατιώτες έσπασαν την πόρτα του φτωχικού της και την άρπαξαν ,θρήνος στη γειτονία για το χαμο της αγνότητας της ,ήταν και ο χαμος της ελπίδας.
Στο σκοτεινό παλάτι η Αστρογενιτη ειδε τα μάτια του δικτάτορα ηταν λάγνα μάτια βιαστή, ανελέητου μοχθηρού υπανθρώπου, δεν παραδόθηκε η λευτεριά θέλει αντίσταση οπλα της ηταν τα βιβλία τα ποιήματα, η αξιοπρέπεια ,η ανατροπή ηταν ενα καθήκον που θα έκανε με οποιο τίμημα, δεν πρέπει ποτε να παραδινόμαστε δίχως μάχη σε καθε ευτελή,μικρο, δικτατορίσκο, σε κάθε καιροσκοπο της ιστορίας. οι μάχες έχουν πάντα θύματα, ο κόσμος αλλάζει με αίμα, ο φόρος του έρωτα και η εκμετάλλευση του αδύναμου ειναι η μεγαλύτερη χυδαιότητα των ισχυρών...
Εκείνο το ιστορικό βράδυ πάλεψε ενάντια στον δικτάτορα, τα σεντόνια μάτωσαν άλλα οχι με το αίμα της, αλλα με το αίμα απο το λαιμό του δικτάτορα ,οι μεγάλες αλλαγές έρχονται πάντα απο τους νεους...
Ετσι έκλεισε ο κύκλος απο το χαράτσι, αυτο το παράλογο, αυτά έγιναν σε μια μακρινή αποικία σε μια άλλη χώρα ,η μήπως τελικά αυτη η αποικία δεν ήταν τοσο μακριά μας!!!!....
Οι μάνες έκλαιγαν με καυτά δάκρυα για αυτή την ατίμωση, οι πατεράδες ανίσχυροι ακόνιζαν σκουριασμένα μαχαίρια τα δειλινά βάφανε τον ουρανό με πιο κόκκινο χρώμα , οι έφηβοι εραστές δακριζαν για τον έρωτα τους που θα τον τρυγούσανε τα χείλη του άσεμνου δικτάτορα....
Θι στρατοί έμπαιναν τις νυχτιές στα σπίτια και έκλεβαν τις κόρες απο τα παιδικά κρεβάτια ,για τούτο το χαράτσι της Παρθενίας, ηταν μια παράλογη αποικία οπου κυριαρχούσαν τα άρρωστα πάθη του δικτάτορα, η μικρη αστρογενιτη έγινε χθες 16 ειχε Ουρανία ομορφιά ,απόκοσμη τοσο που μάγευε ως ta πουλιά του ουρανού.
Το βραδύ στρατιώτες έσπασαν την πόρτα του φτωχικού της και την άρπαξαν ,θρήνος στη γειτονία για το χαμο της αγνότητας της ,ήταν και ο χαμος της ελπίδας.
Στο σκοτεινό παλάτι η Αστρογενιτη ειδε τα μάτια του δικτάτορα ηταν λάγνα μάτια βιαστή, ανελέητου μοχθηρού υπανθρώπου, δεν παραδόθηκε η λευτεριά θέλει αντίσταση οπλα της ηταν τα βιβλία τα ποιήματα, η αξιοπρέπεια ,η ανατροπή ηταν ενα καθήκον που θα έκανε με οποιο τίμημα, δεν πρέπει ποτε να παραδινόμαστε δίχως μάχη σε καθε ευτελή,μικρο, δικτατορίσκο, σε κάθε καιροσκοπο της ιστορίας. οι μάχες έχουν πάντα θύματα, ο κόσμος αλλάζει με αίμα, ο φόρος του έρωτα και η εκμετάλλευση του αδύναμου ειναι η μεγαλύτερη χυδαιότητα των ισχυρών...
Εκείνο το ιστορικό βράδυ πάλεψε ενάντια στον δικτάτορα, τα σεντόνια μάτωσαν άλλα οχι με το αίμα της, αλλα με το αίμα απο το λαιμό του δικτάτορα ,οι μεγάλες αλλαγές έρχονται πάντα απο τους νεους...
Ετσι έκλεισε ο κύκλος απο το χαράτσι, αυτο το παράλογο, αυτά έγιναν σε μια μακρινή αποικία σε μια άλλη χώρα ,η μήπως τελικά αυτη η αποικία δεν ήταν τοσο μακριά μας!!!!....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου