ξόδεψα τη ζωή μου σε ανούσιες φλύαρο κενότητες, σε μουντά καφέ προσμένοντας να λήξει ο χρόνος ..σε βρώμικα στρώματα γυναικών με ψεύτικες αβρότητες ξοδεύτηκα τόσο που απέμεινε μονάχα της ψυχής μου ο πόνος ...
Ξόδεψα τηζωή μου γυρεύοντας Αγάπη σε μάσκες υποκριτών ,αγαπώντας αλλήλους γυρνώντας το μάγουλό σε φθονερούς ,διαβάζοντας ελεγείες σπαρακτικές ξεχασμένων ποιητών ,ποτίζοντας με αγκάθια τους ψυχό κήπους τους καρπτερους..
ξόδεψα την ζωή μου ,νεογέρος σε ανεραστές φανφάρες , γυρεύοντας υψηλά, ένδοξα νοήματα στο μεταίχμιο των αιώνων . τώρα ζητώ ένα άνθος λίγο τόκο ζωής στέρνες χαρές.μια ηλιαχτίδα έρωτα στην ψύχρα των παγετώνων ..
Ξόδεψα τη ζωή μου στην ίδια πόλη στα τείχη που με κυκλώνουν .
στους πουλημένους έρωτες που λάφυρο πήραν της ψυχής την παντιέρα ,σε ιδεολογίες ψεύτικες που κρατη τον όχλο πόρωνουν, ξόδεψα ξόδεψα ξόδεψα το χάρισμα της ζωής το ξόδεψα στον αγέρα...!
Ξόδεψα τηζωή μου γυρεύοντας Αγάπη σε μάσκες υποκριτών ,αγαπώντας αλλήλους γυρνώντας το μάγουλό σε φθονερούς ,διαβάζοντας ελεγείες σπαρακτικές ξεχασμένων ποιητών ,ποτίζοντας με αγκάθια τους ψυχό κήπους τους καρπτερους..
ξόδεψα την ζωή μου ,νεογέρος σε ανεραστές φανφάρες , γυρεύοντας υψηλά, ένδοξα νοήματα στο μεταίχμιο των αιώνων . τώρα ζητώ ένα άνθος λίγο τόκο ζωής στέρνες χαρές.μια ηλιαχτίδα έρωτα στην ψύχρα των παγετώνων ..
Ξόδεψα τη ζωή μου στην ίδια πόλη στα τείχη που με κυκλώνουν .
